Atopische dermatitis bij de hond, wat is het?

Het is de dierenarts die deze diagnose stelt op basis van symptomen, locatie van laesies, leeftijd, reacties op behandelingen en eliminatie van andere oorzaken van jeuk, waaronder de parasitaire en infectieuze.

Hoewel de huid van atopische honden kan worden geïnfecteerd, is contact met het dier veilig. Aan de andere kant kan een dier in crisis, vooral wanneer er ook een otitis is, prikkelbaar zijn. Vermijd daarom dat aan de oren gewelddadig wordt getrokken.

Het is essentieel om uw dierenarts te raadplegen en zelfmedicatie niet uit te proberen. Immers , infecties door bacteriën of schimmels zijn vaak aanwezig en ze zijn niet identificeerbaar zonder specifieke onderzoeken (cytologisch onderzoek). De aan- of afwezigheid van deze infecties bepaald in grote mate het type behandeling benodigd bij een uitbraak.

De oorsprong van de ziekte is genetisch bepaald. Een atopische hond is daarom zijn hele leven atopisch. Basale behandelingen kunnen echter zowel de ernst van de aanvallen verminderen, de tussentijd van her-optreden verlengen  of in veel gevallen doen verdwijnen. De overgrote meerderheid van atopische honden heeft hun hele leven geen algemene medische behandelingen nodig. Regelmatige hygiënische verzorging kan de ziekte onder controle houden.

Ja. Veel atopische honden zijn gevoelig voor voedselallergenen, met grote individuele variatie. In elk geval is het belangrijk om de voedingsaanbevelingen van uw dierenarts te volgen. Als er een hypoallergeen dieet is voorgeschreven aan uw huisdier, moet dit laatste strikt opgevolgd worden en extra voeding strikt vermeden worden.

Ja en de meest voorkomende zijn het gevolg van vlooien of huisstofmijt (aanvallen tijdens een verandering in de omgeving of op vakantie bijvoorbeeld), veel minder vaak op stuifmeel (grote crises vanaf eind mei bijvoorbeeld wanneer allergie voor gramminea). Het gebruik van drogende of irriterende stoffen kan ook een aanval veroorzaken. Recidieven gerelateerd aan bepaalde stresssituaties worden ook gerapporteerd.

Ja. Atopische dermatitis is een ziekte met zeer duidelijke genetische basis. Er zijn dus gepredisponeerde rassen en echte families van atopische honden.

Specifieke shampoos bevatten aanvullende ingrediënten die bepaalde effecten verhogen of toevoegen, te vergelijken met die van een conventionele shampoo. Het is absoluut noodzakelijk dat de producten correct worden aangebracht, langdurig in contact met de huid worden gehouden en goed worden gespoeld. Het principe van de meeste van deze producten is om de huidbarrière te versterken, om antiseptisch te zijn en mogelijk om de ontstekingsreactie te helpen verminderen. Een succesvolle therapie is zelden gebaseerd op het gebruik van alleen medicinale shampoos. Vaker bieden ze ondersteuning om sneller betere resultaten te verkrijgen of om herhaling te voorkomen, en worden ze geassocieerd met een systemische behandeling.

Nee, het is niet nodig, maar het moet wel regelmatig worden gedaan, het zal huidresten elimineren die nodig zijn voor de ontwikkeling van de huisstofmijt en vlooieneieren of -larven.

De eerste tekenen zijn ,in de overgrote meerderheid van de gevallen, otitis of pododermatitis. Bij een otitis zijn de oren rood en krabt of schudt de hond zijn hoofd. Bij een pododermatitis likt hij verwoed zijn tenen of kauwt. Andere tekenen kunnen dan weer doen denken aan atopische dermatitis, zoals terugkerende infecties die worden gekenmerkt door plaatselijk haarverlies op de romp of puistjes, tot zelfs grote korsten op de buik.

Nee, atopische honden hebben een predispositie voor voedselallergieën en huisstofmijtallergieën, maar niet voor vaccin- of geneesmiddelenallergieën. Daarom krijgen deze dieren behandelingen zoals alle anderen, zonder speciale voorzorgsmaatregelen.

Ja, desensibilisatie kan interessant zijn. Alleen uw dierenarts kan u adviseren of het passend is. Het is vooral nuttig met huisstofmijtenextracten en pollen en is een langdurige achtergrondbehandeling. We beoordelen het effect pas na enkele maanden van behandeling en dit effect is zelden een genezing, maar leidt meestal wel tot een duidelijke vermindering van de symptomen.

Om allergieën te beheersen zijn er schematisch 3 soorten behandelingen:

• "anti-allergische" geneesmiddelen zoals antihistaminica of corticosteroïden, bijvoorbeeld

• desensibilisatie,

• het verwijderen van allergenen uit het milieu of voedsel.

De dierenarts kiest de behandeling op basis van de ernst van de ziekte, de conditie van de huid, de gediagnosticeerde infecties en de allergieën waaraan het dier lijdt. De snelste resultaten worden het vaakst verkregen met corticosteroïden (in de vorm van spray of tabletten), die alleen op recept en meestal gedurende korte perioden kunnen worden gebruikt. De behandeling van allergieën omvat de implementatie van hypoallergene diëten en allergische tests om een desensibilisatie te kiezen. De slaapzones kunnen ook worden behandeld met insecticiden en acariciden om de aanwezigheid van de huisstofmijt te beperken. Vroegtijdige behandeling en een basisbehandeling verstrekken uitstekend de controle van de ziekte.

Vraag in elk geval uw dierenarts om advies.

Een atopische hond is niet besmettelijk, zelfs niet wanneer zijn huid is geïnfecteerd.